ჩვეულებრივ პლასტმასებთან დაკავშირებული გარემოსდაცვითი პრობლემების ესკალაცია ბიოდეგრადირებადი პლასტმასის განვითარებასა და მის უფრო ფართოდ გამოყენებას უწყობს ხელს. ეს ბიოპლასტმასები სპეციალურ პირობებში უვნებელ ნაერთებად დაშლისთვისაა შექმნილი, რაც პლასტმასის დაბინძურების შემცირებას გვპირდება. თუმცა, ბიოდეგრადირებადი პლასტმასის გამოყენების უფრო ფართოდ გავრცელებასთან ერთად, ახალი გამოწვევები და საკითხები ჩნდება.
ამ სტატიაში ჩვენ გთავაზობთ სიღრმისეულ შესწავლას იმ საკითხებთან დაკავშირებით, რომლებიც დაკავშირებულიაბიოდეგრადირებადი პლასტმასი, რაც ნათელს ჰფენს ინტეგრირებული მიდგომის საჭიროებას მათ ეფექტურად მოსაგვარებლად. შეცდომაში შემყვანი განცხადებები და მომხმარებლის მცდარი წარმოდგენები: ბიოდეგრადირებადი პლასტმასის ერთ-ერთი მთავარი პრობლემა მომხმარებლების შეცდომაში შემყვანი განცხადებები და ტერმინის შესახებ არასწორად აღქმაა.„ბიოდეგრადირებადი“.ბევრი მომხმარებელი თვლის, რომ ბიოდეგრადირებადი პლასტმასი, ორგანული ნარჩენების მსგავსად, მოკლე დროში მთლიანად იშლება.
ბიოდეგრადაცია რთული პროცესია, რომელიც მოითხოვს სპეციფიკურ გარემო პირობებს, როგორიცაა ტემპერატურა, ტენიანობა და მიკროორგანიზმების ზემოქმედება. უმეტეს შემთხვევაში, ბიოდეგრადირებადი პლასტმასი სრულად დაშლისთვის საჭიროა სამრეწველო კომპოსტირების ობიექტებში დამუშავება. მათი ჩვეულებრივ სახლში ან ეზოში კომპოსტის ურნაში მოთავსებამ შესაძლოა არ გამოიწვიოს მოსალოდნელი დაშლა, რაც გამოიწვევს შეცდომაში შემყვან განცხადებებს და მათი განადგურების მოთხოვნების არასწორ გაგებას.
სტანდარტიზებული რეგულაციების ნაკლებობა: ბიოდეგრადირებადი პლასტმასის გამოყენების კიდევ ერთი მნიშვნელოვანი გამოწვევა სტანდარტიზებული რეგულაციების ნაკლებობაა. ამჟამად არ არსებობს ბიოდეგრადირებადი ეტიკეტის მასალების გლობალურად აღიარებული განმარტება ან სერტიფიცირების პროცესი. ერთგვაროვნების ეს ნაკლებობა მწარმოებლებს საშუალებას აძლევს, დაუსაბუთებელი განცხადებები გააკეთონ, რაც მომხმარებლებს აფიქრებინებს, რომ მათ მიერ გამოყენებული პლასტმასი უფრო...ეკოლოგიურად სუფთავიდრე სინამდვილეშია.
გამჭვირვალობისა და ანგარიშვალდებულების ნაკლებობა ართულებს მომხმარებლებისთვის ინფორმირებული არჩევანის გაკეთებას, ხოლო მარეგულირებლებისთვის ბიოდეგრადირებადი პლასტმასის გამოყენებისა და განადგურების ეფექტური მონიტორინგის განხორციელებას. შეზღუდული ზემოქმედება გარემოზე: მიუხედავად იმისა, რომ ბიოდეგრადირებადი პლასტმასის მიზანია დაბინძურების შემცირება, მათი რეალური ზემოქმედება გარემოზე გაურკვეველი რჩება.
ზოგიერთმა კვლევამ აჩვენა, რომ ბიოდეგრადირებადი პლასტმასის წარმოება უფრო მეტ სათბურის გაზს გამოყოფს, ვიდრე ჩვეულებრივი პლასტმასის წარმოება. გარდა ამისა, ბიოდეგრადირებადი პლასტმასის ნაგავსაყრელებზე გადაყრამ შეიძლება წარმოქმნას მეთანი, ძლიერი სათბურის გაზი. გარდა ამისა, ბიოდეგრადირებადი პლასტმასის გარკვეული ტიპები დაშლის დროს შეიძლება გამოყოფდეს მავნე ნივთიერებებს, რაც საფრთხეს უქმნის ნიადაგისა და წყლის ხარისხს.
ამიტომ, საჭიროა გადახედვა იმ მოსაზრებაზე, რომ ბიოდეგრადირებადი პლასტმასი ყოველთვის უფრო ეკოლოგიურად სუფთა ალტერნატივაა. გადამუშავების გამოწვევები და სირთულეები: ბიოდეგრადირებადი პლასტმასი გადამუშავებისთვის განსაკუთრებულ გამოწვევებს წარმოადგენს. გადამუშავების დროს ბიოდეგრადირებადი პლასტმასის არაბიოდეგრადირებად პლასტმასთან შერევამ შეიძლება დააბინძუროს გადამუშავების ნაკადი და შეამციროს გადამუშავებული მასალის ხარისხი. შედეგად, გადამუშავების ობიექტები გაზრდილი ხარჯებისა და სირთულის წინაშე დგანან.
ბიოდეგრადირებადი პლასტმასისთვის სპეციალურად შექმნილი ეფექტური გადამუშავების ინფრასტრუქტურის შეზღუდული რაოდენობის გამო, ამ მასალების უმეტესობა მაინც ნაგავსაყრელებზე ხვდება, რაც უარყოფს მათ გარემოსდაცვით სარგებელს. სიცოცხლისუნარიანი და მასშტაბირებადი გადამუშავების გადაწყვეტილებების არარსებობა კიდევ უფრო აფერხებს ბიოდეგრადირებადი პლასტმასის, როგორც მდგრადი ალტერნატივის, ეფექტურობას.
ბიოდეგრადირებადი პლასტმასის მდგომარეობა საზღვაო გარემოში: მიუხედავად იმისა, რომ ბიოდეგრადირებადი პლასტმასი შეიძლება დაიშალოს იდეალურ პირობებში, მათი განადგურება და საზღვაო გარემოზე პოტენციური ზემოქმედება მუდმივ დილემას წარმოადგენს.
წყლის ობიექტებში, როგორიცაა მდინარეები და ოკეანეები, მოხვედრილი პლასტმასი დროთა განმავლობაში შეიძლება დაშლილიყო, თუმცა ეს დაშლა არ ნიშნავს, რომ ის სრულიად უვნებელია. დაშლის დროსაც კი, ეს პლასტმასები გამოყოფს მავნე ქიმიკატებს და მიკროპლასტმასს, რაც საფრთხეს უქმნის ზღვის ორგანიზმებსა და ეკოსისტემებს.
ბიოდეგრადირებადი პლასტმასი, თუ სათანადოდ არ იქნება მართვადი, შესაძლოა წყლის სექტორში პლასტმასის დაბინძურებას გააგრძელოს, რაც ხელს შეუშლის მყიფე საზღვაო გარემოს დაცვის ძალისხმევას.
დასკვნა: ბიოდეგრადირებადი პლასტმასი გლობალური პლასტმასით დაბინძურების კრიზისის პერსპექტიულ გადაწყვეტად გვევლინება. თუმცა, მათი პრაქტიკული გამოყენება სხვადასხვა გამოწვევასა და შეზღუდვას წარმოშობს.
შეცდომაში შემყვანი განცხადებები, მომხმარებლის მხრიდან გაუგებრობები, სტანდარტიზებული რეგულაციების არარსებობა, გარემოზე გაურკვეველი ზემოქმედება, გადამუშავების სირთულეები და ზღვის მუდმივი დაბინძურების პოტენციალი - ყველაფერი ეს ხელს უწყობს ბიოდეგრადირებად პლასტმასებთან დაკავშირებულ პრობლემებს.
ამ ბარიერების დასაძლევად უმნიშვნელოვანესია ჰოლისტური მიდგომა. ეს მიდგომა უნდა მოიცავდეს მომხმარებლების მიერ ინფორმირებული გადაწყვეტილების მიღებას, მკაცრ და საერთაშორისოდ ჰარმონიზებულ რეგულაციებს, გადამუშავების ტექნოლოგიების განვითარებას და მწარმოებლების მიერ გამჭვირვალობის გაზრდას.
საბოლოო ჯამში, პლასტმასით დაბინძურების პრობლემის მდგრადი გადაწყვეტილებები მოითხოვს პლასტმასის მოხმარების შემცირებას და ეკოლოგიურად სუფთა მასალების გამოყენების ხელშეწყობას, იმის ნაცვლად, რომ მხოლოდ ბიოდეგრადირებად პლასტმასზე დაყრდნობით ვიხელმძღვანელოთ.
შეგიძლიათ დაგვიკავშირდეთ:დაგვიკავშირდით - MVI ECOPACK Co., Ltd.
ელ. ფოსტა:orders@mvi-ecopack.com
ტელეფონი: +86 0771-3182966
გამოქვეყნების დრო: 2023 წლის 7 ივლისი
